وی با بیان اینكه این مراكز همه‌ خدمات بیمارستانی را در منزل ارائه می‌دهند، ادامه داد: با راه‌اندازی این مراكز تخت روز بیماران بستری در ICU ، عفونت‌ها و هزینه‌های بیمارستانی كاهش می‌یابد.

عضو شورای عالی نظام پرستاری با بیان اینكه این مراكز تا دهه‌ 70 در ایران تشكیل نشده بود، افزود: در 2تا 5 سال نخست افرادی از طریق ارائه شماره تماس و كارت ویزیت برای متقاضیان خدمات را در منزل ارائه می‌دادند اما سپس پروپوزالی تهیه و مسئولان وزارت بهداشت را قانع كرد كه برای برطرف كردن نیاز مردم راه‌اندازی این مراكز ضروری است.

شریفی‌مقدم گفت: از این‌رو معاون درمان وزارت بهداشت سال 78 آیین‌نامه‌ای تحت عنوان ایجاد مراكز مشاوره و ارائه خدمات پرستاری تدوین و به دانشگاه‌ها ابلاغ كرد که با استقبال پرستاران مواجه شد و مراكزی به‌موجب این آیین‌نامه راه‌اندازی شدند.

وی با بیان اینكه در آن زمان وزارت بهداشت عنوان می‌كرد كه مسئولیت فنی این مراكز باید برعهده پزشك باشد، ادامه داد: با پیگیری های انجام شده، آیین‌نامه تصویب و ابلاغ شد اما از 14 سال پیش تاكنون اقدامی برای این مراكز نشد و عملاً شماری از این مراكز تعطیل، بخشی غیرفعال و هم‌اكنون شمار محدودی فعالیت می‌كنند.

معاون فرهنگی اجتماعی سازمان نظام پرستاری با اشاره به ارائه خدمات غیرعلمی توسط برخی افراد در غیاب مراكزی این‌چنینی افزود: تغییر نكردن خدمات پرستاری ارائه شده در منزل از سال 78 تاكنون(14 سال) تعیین نشدن تعرفه‌ خدمات پرستاری نظیر سایر گروه‌های پزشكی و اینكه سازمانهای  بیمه‌گر حاضر به پوشش این مراكز برای پرداخت درصدی از این هزینه‌ها نشد همگی از دلایلی بود كه فعالیت این مراكز محدود شد.

شریفی‌مقدم با بیان اینكه نبود مراكز معتبری برای ارائه خدمات پرستاری فرصت را برای فعالیت یكسری افراد سودجو فراهم می‌كند، یادآور شد: هم‌اكنون طی مكاتباتی با وزارت بهداشت درصدد شناسایی مراكز معتبر در سراسر كشور هستیم و در این‌باره اقدامات اولیه انجام شده است.